Osteoporose

Botten zijn een belangrijk onderdeel van ons bewegingsapparaat. In het botweefsel vinden voortdurend opbouw- en afbraakprocessen plaats. De regulering hiervan hang af van diverse hormonen en van de beschikbaarheid van bepaalde essentiële voedingsstoffen. Dit is vooral belangrijk voor vrouwen in de tweede levensfase, waarin fysieke en hormonale veranderingen leiden tot een verhoogde behoefte aan mineralen zoals calcium en magnesium. Maar men heeft ook een goede toevoer van microvoedingsstoffen nodig, om een gezonde botstofwisseling te stimuleren en daarmee de stabiliteit van de botten te behouden.
Iedereen loopt het risico op een botbreuk, door een val, sportactiviteiten, of misschien een auto-ongeluk. Maar mensen die lijden aan een verminderde botsterkte (osteoporose) hebben hier echter meer kans op. Botbreuken zijn een van de meest pijnlijke verwondingen en vereisen een lange herstelperiode.
De meest voorkomende botbreuk, vooral bij actieve volwassenen en kinderen, is een gebroken been, vaak een scheenbeenfractuur. Een scheenbeenfractuur vereist meestal een geneesperiode van 12 tot 16 weken. Dit gaat echter vaak langer duren, door de complicaties die bij de patiënt optreden, en waar sterke pijnstillers voor nodig zijn.
Collageenvezels en bindweefsel vormen de basisstructuur van botten. Botten verkrijgen hun stabiliteit van mineralen en sporenelementen, die zich afzetten tussen de bindweefselstructuur. Zonder gezond collageen, kan het bot zich niet naar behoren vormen en niet goed functioneren. Een algemene opvatting is dat vitamine D en calcium de enige voedingsstoffen zijn die men nodig heeft voor het behoud van gezonde botten, of voor het helpen genezen van een breuk. Gezonde botvorming hangt echter ook af van een juiste toevoer van vitamine C, de aminozuren lysine en proline, en andere microvoedingsstoffen die het collageen ondersteunen. Aangezien het menselijk lichaam zelf geen vitamine C en lysine kan aanmaken, komt een tekort van deze kritische nutriënten vaak voor. Dit tekort kan zelfs nog verergerd worden door de stress die samenhangt met een botbreuk.